Στη βιομηχανία αρωμάτων, το φαινυλαιθυλοξικό είναι πολύ λιγότερο σημαντικό από το βενζυλοξικό, η συχνότητα και η συνολική ζήτηση σε διάφορες αρωματικές φόρμουλες είναι πολύ μικρότερες, ο κύριος λόγος είναι ότι το άρωμα του φαινυλαιθυλοξικού είναι πιο «κατώτερο» - τα λουλουδάτα, τα φρουτώδη δεν είναι «καλά» και η τιμή δεν είναι υψηλή, αλλά είναι επίσης διπλάσια από το βενζυλοξικό. Κατά τη χρήση μεγάλου αρώματος βενζολικής αιθανόλης, η κατάλληλη προσθήκη φαινυλαιθυλοξικού μπορεί να κάνει το άρωμα να φαίνεται «θαμπό» και «θαμπό» «ζωηρό», όπως το βενζυλοξικό, αλλά η ποσότητα του φαινυλαιθυλοξικού πρέπει να ελέγχεται καλά και η ποιότητα του αρώματος δεν θα αλλάξει. Στη γαρδένια, το άρωμα του οσμανθού μπορεί να χρησιμοποιηθεί λίγο περισσότερο αιθυλοξικό, επειδή αυτά τα δύο άνθη έχουν «άρωμα ροδάκινου» - το «άρωμα φρούτων» της ζώνης αιθυλοξικού είναι «άρωμα ροδάκινου».
Το άρωμα του οξικού φαιναιθυλεστέρα σε υψηλή αραίωση και ασθενούς μορφής έχει την επίδραση «ηρεμιστικής», «ηρεμιστικής» και υπνωτικής δράσης, η οποία είναι το πιο πρόσφατο αποτέλεσμα της έρευνας για την «αρωματοθεραπεία». Μέσω της δοκιμής εγκεφαλικών κυμάτων, του πειράματος «δραστηριότητας» ποντικών και ούτω καθεξής, έχει επιβεβαιωθεί αυτό το σημείο. Συνεπώς, το οξικό φαιναιθυλεστέρα αναμένεται να εφαρμοστεί περισσότερο στην «αρωματοθεραπεία» και την «αρωματική υγεία» στο μέλλον.
Χρησιμοποιείται στην παρασκευή σαπουνιού, καθημερινής καλλυντικής γεύσης, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως υποκατάστατο του μεθυλεπτυλιδίου. Χρησιμοποιείται συχνά για την παρασκευή τριαντάφυλλου, νερολί, βιολέτας, τουμπερόζας, άγριου τριαντάφυλλου και άλλων γεύσεων, καθώς και γεύσεων φρούτων, με άρωμα ροδάκινου.
Ώρα δημοσίευσης: 29 Απριλίου 2024